قسمت هفتم: صله میرزا به مرد مرثیه خوان

راوی: قربان صحرائی

در سال‌های ۱۳۳۵ـ۱۳۳۶ هجری شمسی، میرزا کوچک خان در گوراب‌زرمیخ و خانه حاج سید رضی که از مالکین منتفذ گیلان بود، سکونت داشت. مقر حکومت میرزا هم در همین ساختمان بود که در دهه اول عاشورا، دسته‌های عزاداری امام سوم شیعیان در گوراب زرمیخ به راه می‌افتاد. در شب‌های تاسوعا و عاشورا این دسته‌ها به بقعه سید ابراهیم می‌رفتند و آنجا عزاداری می‌کردند. رسم بر این بود که دسته‌ها اول به حضور میرزا می‌رسیدند.

صفا موسوی نویسنده کتاب تاریخ مکمب جنگل می‌نویسد:‌ «من هم که در آن زمان طفل بودم، در این دسته‌ها حضور داشتم. در جلوی هیئت می‌ایستادیم و پرچم‌ها را در دست می‌گرفتیم و این شعر را می‌خواندیم:

اندر عزای شاه شهیدان سرت سلامت

میرزا کوچک، سرت سلامت

سالار گیلان، سرت سلامت

عیسی انتصاری در آن‌زمان مرثیه‌خوان بود. او شاگرد زرگر و ساکن «تتف» یود. بعد از عزاداری میرزا به هریک از اطفال که جلوی دسته حرکت می‌کردند، دو قران نقره احمد شاهی و به مرثیه‌خوان ده تومان پول نقره، صله روز عاشورا داد».[۱]

[۱] تاریخ مکمل جنگل؛ نوشته سید صفا موسوی، ص ۹

هنرمندان گرامی از داستان‌ها و روایات قرار داده شده در سایت، می‌توانید در ساخت اثر خود استفاده کنید. برای اطلاعات بیشتر به فراخوان‌های هر رشته مراجعه کنید.

انتهای پیام/